Θα κατασκευάσουμε πλωτά πυρηνικά εργοστάσια σε απόσταση 8 έως και 11 χιλιομέτρων από την ακτή. “Αυτό προσφέρει κάποια πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα” λέει ο Jacopo Buongiorno, καθηγητής πυρηνικής φυσικής και μηχανικής στο MIT, ο οποίος ηγήθηκε της σχετικής έρευνας. Ο καθηγητής λέει ότι αυτή η απόσταση μέσα στον ωκεανό απομακρύνει τον κίνδυνο να προκληθεί καταστροφή από κάποιο τσουνάμι, του οποίου τα κύματα δεν θα είναι τόσο μεγάλα σε τόσο βαθιά νερά, ενώ στην περίπτωση σεισμού, ο ωκεανός θα μπορούσε να αποσβέσει τα σεισμικά κύματα.
Ένα τέτοιο ωστόσο σχέδιο προσφέρει ένα ακόμη πολύ σημαντικό πλεονέκτημα, και αυτό είναι η αποφυγή του ενδεχόμενου κατάρρευσης του πυρήνα, χρησιμοποιώντας το νερό του ωκεανού ως ψυκτικό μέσο. “Ο ίδιος ο ωκεανός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί έως μία άπειρη ψύκτρα” λέει ο Buongiorno. “Η θερμοκρασία αποσύνθεσης, που παράγεται από το πυρηνικό καύσιμο ακόμα και αν ο αντιδραστήρας πάψει να λειτουργεί, μπορεί να απομακρυνθεί επ’ αόριστον” συμπλήρωσε.
Σύμφωνα με τα σχέδια της ομάδας που ηγείται ο καθηγητής, τα πυρηνικά εργοστάσια θα μπορούσαν να πλέουν πάνω σε πλατφόρμες παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνται κατά την υπεράκτια εξόρρυξη πετρελαίου και θα είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να ψύχονται αυτόματα με το νερό του ωκεανού αν στα συστήματα του αντιδραστήρα για κάποιο λόγο σημειωθεί βλάβη (ο αντιδραστήρας θα βρίσκεται βαθιά κάτω από το νερό).
Τα παραπάνω πλεονεκτήματα που προβάλει ο καθηγητής, θεωρητικά θα επιτρέψουν στα πυρηνικά εργοστάσια του μέλλοντος να αποφύγουν αυτό που συνέβη στην Φουκουσίμα, στην Ιαπωνία, όταν στάθηκε αδύνατο να ψύξουν τους αντιδραστήρες μετα το χτύπημα του σεισμού και του τσουνάμι.
Βεβαίως, οι ερευνητές δεν μας λένε πως αυτό θα μπορούσε να επηρρεάσει τη θαλάσσια ζωή ενώ θα πρέπει να υπάρξει και πρόβλεψη για την ασφαλή μεταφορά των πυρηνικών αποβλήτων, ώστε να αποφευχθεί κάποιο ατύχημα (που θα μπορούσε για παράδειγμα να οδηγήσει στην εμφάνιση του... Γκοτζίλα).
Ένα τέτοιο ωστόσο σχέδιο προσφέρει ένα ακόμη πολύ σημαντικό πλεονέκτημα, και αυτό είναι η αποφυγή του ενδεχόμενου κατάρρευσης του πυρήνα, χρησιμοποιώντας το νερό του ωκεανού ως ψυκτικό μέσο. “Ο ίδιος ο ωκεανός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί έως μία άπειρη ψύκτρα” λέει ο Buongiorno. “Η θερμοκρασία αποσύνθεσης, που παράγεται από το πυρηνικό καύσιμο ακόμα και αν ο αντιδραστήρας πάψει να λειτουργεί, μπορεί να απομακρυνθεί επ’ αόριστον” συμπλήρωσε.
Σύμφωνα με τα σχέδια της ομάδας που ηγείται ο καθηγητής, τα πυρηνικά εργοστάσια θα μπορούσαν να πλέουν πάνω σε πλατφόρμες παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνται κατά την υπεράκτια εξόρρυξη πετρελαίου και θα είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να ψύχονται αυτόματα με το νερό του ωκεανού αν στα συστήματα του αντιδραστήρα για κάποιο λόγο σημειωθεί βλάβη (ο αντιδραστήρας θα βρίσκεται βαθιά κάτω από το νερό).
Τα παραπάνω πλεονεκτήματα που προβάλει ο καθηγητής, θεωρητικά θα επιτρέψουν στα πυρηνικά εργοστάσια του μέλλοντος να αποφύγουν αυτό που συνέβη στην Φουκουσίμα, στην Ιαπωνία, όταν στάθηκε αδύνατο να ψύξουν τους αντιδραστήρες μετα το χτύπημα του σεισμού και του τσουνάμι.
Βεβαίως, οι ερευνητές δεν μας λένε πως αυτό θα μπορούσε να επηρρεάσει τη θαλάσσια ζωή ενώ θα πρέπει να υπάρξει και πρόβλεψη για την ασφαλή μεταφορά των πυρηνικών αποβλήτων, ώστε να αποφευχθεί κάποιο ατύχημα (που θα μπορούσε για παράδειγμα να οδηγήσει στην εμφάνιση του... Γκοτζίλα).
0 σχόλια:
Προσθήκη σχολίου
- Προσπαθήστε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες
- Μη προσβάλλετε τη Σελίδα με άσχετα για το περιεχόμενο σχόλια
- Μη κατευθύνετε τα σχόλια στις δικές σας σελίδες(Δε σημαίνει πως χρειάζεται να γράφετε ανώνυμα, εκτός αν υπάρχει κάποιος λόγος)