Μένει να αποδειχτεί τώρα, κατά πόσο έχουν αποτέλεσμα και στους ανθρώπους, και αν θα βοηθήσουν στην καταπολέμηση παθήσεων της γήρανσης όπως είναι η άνοια και το Αλτσχάϊμερ.
Δύο από τις τρεις έρευνες πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Η μία ομάδα, με επικεφαλής τους επιστήμονες Amy Wagers και Lee Rubin, του τμήματος Βλαστικών Κυττάρων και Αναγεννητικής Βιολογίας του Χάρβαρντ ανακάλυψαν ότι η ενέσιμη χορήγηση μίας πρωτεΐνης γνωστής με την ονομασία GDF11, που βρίσκεται τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ποντίκια, βελτίωσε τις δυνατότητες άσκησης των ποντικιών με ηλικία αντίστοιχη ενός ανθρώπου 70 ετών.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι μύες των ποντικιών παρουσίασαν αύξηση, με τα κύτταρα τους να δείχνουν πιο νεαρά σε ηλικία -τα ποντίκια κατάφεραν να αντέξουν σε ένα τεστ σωματικής αντοχής για 57 λεπτά, ενώ αντίστοιχης ηλικίας ποντίκια που δεν είχαν λάβει τη σχετική πρωτεΐνη άντεξαν 35 λεπτά.
Στη δεύτερη έρευνα που πραγματοποιήθηκε και αφορούσε επίσης την πρωτεΐνη GDF11, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι στα ποντίκια παρουσιάστηκε αύξηση 29% των νευρωνικών βλαστικών κυττάρων στον εγκέφαλο καθώς και αύξηση 50% στα αιμοφόρα αγγεία –και επομένως καλύτερη κυκλοφορία αίματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα γερασμένα ποντίκια να μπορούν να μυρίσουν τις αλλαγές στις οσμές στο περιβάλλον, όπως θα έκαναν μόνο νεαρά ποντίκια.
Να συμπληρώσουμε, ότι πέρυσι είχε ανακαλυφθεί ότι η συγκεκριμένη πρωτεΐνη, αν χορηγηθεί σε γερασμένες καρδιές ποντικιών, τις έκανε να μοιάζουν σε λειτουργία με των νεαρότερων ποντικιών.
Στην τρίτη έρευνα, μία ομάδα από επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, με επικεφαλή τον καθηγητή νευρολογίας Dr Tony Wyss-Coray, έδειξαν ότι η μετάγγιση αίματος –πιο συγκεκριμένα πλάσματος - από νεαρά ποντίκια σε γερασμένα, είχε ως αποτέλεσμα την αναγνώριση ενός μοριακού διακόπτη σε ένα κέντρο μνήμης του εγκεφάλου, που από ότι φαίνεται άνοιγε/ ενεργοποιούταν.
Επομένως η τρίτη αυτή έρευνα έδειξε παρόμοια αποτελέσματα αναγέννησης –και δημιουργίας νέων- των νευρώνων στον ιππόκαμπο, το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνος για πολύπλοκες λειτουργίες που έχουν σχέση με την μακροπρόθεσμη μνήμη, τις αναμνήσεις –που ενεργοποιούνται από κάποιο ερέθισμα, όπως οσμές κ.ά- τη πλοήγηση στο χώρο κ.ά. Η έρευνα απέδειξε ότι η χορήγηση πλάσματος από νεαρά ποντίκια σε γέρικα, είχε ως αποτέλεσμα τα τελευταία να παρουσιάσουν αυξημένες επιδόσεις (50%) σε δοκιμασίες μνήμης και μάθησης σε σχέση με τα ποντίκια που δεν είχαν δεχτεί θεραπεία, ενώ είχαν δημιουργήσει νέες συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο.
Σε αντίθεση με την πρωτεΐνη GDF11, που χρειάζεται την έγκριση του οργανισμού φαρμάκων και τροφίμων των Ηνωμένων Πολιτειών, το πλάσμα ήδη χορηγείται σε ασθενείς οπότε δεν απαιτείται έγκριση από κάποια αρχή ή οργανισμό. Ο καθηγητής Tony Wyss-Coray, ήδη ξεκίνησε την δική του εταιρεία με στόχο τις κλινικές δοκιμές σε ασθενείς με Αλτσχάϊμερ, στους οποίους θα χορηγήσει πλάσμα από νεαρούς δότες.
Site: BostonGlobe
Site: ScienceMag via insomnia
Δύο από τις τρεις έρευνες πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Η μία ομάδα, με επικεφαλής τους επιστήμονες Amy Wagers και Lee Rubin, του τμήματος Βλαστικών Κυττάρων και Αναγεννητικής Βιολογίας του Χάρβαρντ ανακάλυψαν ότι η ενέσιμη χορήγηση μίας πρωτεΐνης γνωστής με την ονομασία GDF11, που βρίσκεται τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ποντίκια, βελτίωσε τις δυνατότητες άσκησης των ποντικιών με ηλικία αντίστοιχη ενός ανθρώπου 70 ετών.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι μύες των ποντικιών παρουσίασαν αύξηση, με τα κύτταρα τους να δείχνουν πιο νεαρά σε ηλικία -τα ποντίκια κατάφεραν να αντέξουν σε ένα τεστ σωματικής αντοχής για 57 λεπτά, ενώ αντίστοιχης ηλικίας ποντίκια που δεν είχαν λάβει τη σχετική πρωτεΐνη άντεξαν 35 λεπτά.
Στη δεύτερη έρευνα που πραγματοποιήθηκε και αφορούσε επίσης την πρωτεΐνη GDF11, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι στα ποντίκια παρουσιάστηκε αύξηση 29% των νευρωνικών βλαστικών κυττάρων στον εγκέφαλο καθώς και αύξηση 50% στα αιμοφόρα αγγεία –και επομένως καλύτερη κυκλοφορία αίματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα γερασμένα ποντίκια να μπορούν να μυρίσουν τις αλλαγές στις οσμές στο περιβάλλον, όπως θα έκαναν μόνο νεαρά ποντίκια.
Να συμπληρώσουμε, ότι πέρυσι είχε ανακαλυφθεί ότι η συγκεκριμένη πρωτεΐνη, αν χορηγηθεί σε γερασμένες καρδιές ποντικιών, τις έκανε να μοιάζουν σε λειτουργία με των νεαρότερων ποντικιών.
Στην τρίτη έρευνα, μία ομάδα από επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, με επικεφαλή τον καθηγητή νευρολογίας Dr Tony Wyss-Coray, έδειξαν ότι η μετάγγιση αίματος –πιο συγκεκριμένα πλάσματος - από νεαρά ποντίκια σε γερασμένα, είχε ως αποτέλεσμα την αναγνώριση ενός μοριακού διακόπτη σε ένα κέντρο μνήμης του εγκεφάλου, που από ότι φαίνεται άνοιγε/ ενεργοποιούταν.
Επομένως η τρίτη αυτή έρευνα έδειξε παρόμοια αποτελέσματα αναγέννησης –και δημιουργίας νέων- των νευρώνων στον ιππόκαμπο, το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνος για πολύπλοκες λειτουργίες που έχουν σχέση με την μακροπρόθεσμη μνήμη, τις αναμνήσεις –που ενεργοποιούνται από κάποιο ερέθισμα, όπως οσμές κ.ά- τη πλοήγηση στο χώρο κ.ά. Η έρευνα απέδειξε ότι η χορήγηση πλάσματος από νεαρά ποντίκια σε γέρικα, είχε ως αποτέλεσμα τα τελευταία να παρουσιάσουν αυξημένες επιδόσεις (50%) σε δοκιμασίες μνήμης και μάθησης σε σχέση με τα ποντίκια που δεν είχαν δεχτεί θεραπεία, ενώ είχαν δημιουργήσει νέες συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο.
Σε αντίθεση με την πρωτεΐνη GDF11, που χρειάζεται την έγκριση του οργανισμού φαρμάκων και τροφίμων των Ηνωμένων Πολιτειών, το πλάσμα ήδη χορηγείται σε ασθενείς οπότε δεν απαιτείται έγκριση από κάποια αρχή ή οργανισμό. Ο καθηγητής Tony Wyss-Coray, ήδη ξεκίνησε την δική του εταιρεία με στόχο τις κλινικές δοκιμές σε ασθενείς με Αλτσχάϊμερ, στους οποίους θα χορηγήσει πλάσμα από νεαρούς δότες.
Site: BostonGlobe Site: ScienceMag via insomnia
0 σχόλια:
Προσθήκη σχολίου
- Προσπαθήστε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες
- Μη προσβάλλετε τη Σελίδα με άσχετα για το περιεχόμενο σχόλια
- Μη κατευθύνετε τα σχόλια στις δικές σας σελίδες(Δε σημαίνει πως χρειάζεται να γράφετε ανώνυμα, εκτός αν υπάρχει κάποιος λόγος)