Batman: Arkham Origins Review

Για όσους ασχολούνται με τη μουσική, υπάρχει ένας μικρός άγραφος νόμος που λέει ότι ο τρίτος δίσκος ενός συγκροτήματος είναι ο πλέον κομβικός. Στον πρώτο δίσκο βγάζεις όλη σου την πώρωση και συστήνεις την μπάντα σου δυναμικά στο κοινό. Στον δεύτερο, προσπαθείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι απλός

"περαστικός" και ότι μπορείς να γράψεις καλή μουσική. Όταν έρχεται λοιπόν η σειρά του τρίτου δίσκου, θα πρέπει να βρεις την ισορροπία ανάμεσα στους δύο πρώτους και συνήθως εκεί φαίνεται η πραγματική σου αξία και η πορεία που θα διαγράψεις στο μέλλον.

Βέβαια εδώ μιλάμε για games και όχι για δίσκους και ίσως αυτή η αναλογία να είναι κάπως άκυρη, αλλά στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον, ο τρίτος τίτλος της σειράς Batman: Arkham είχε μια παρόμοια αποστολή να εκτελέσει. Το Batman: Arkham Asylum του 2009 έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία και αποτέλεσε ένα από τα κορυφαία games ever με πρωταγωνιστή κάποιον κόμικ ήρωα. Η συνέχεια ήρθε δύο χρόνια αργότερα με το Batman: Arkham City, το οποίο κατάφερε να ξεπεράσει τον προκάτοχό του διατηρώντας παράλληλα όλα τα καλά του στοιχεία, χαρίζοντάς μας μια ακόμη κινηματογραφική, σκοτεινή, συναρπαστική και γεμάτη δράση περιπέτεια.

Έτσι, φτάνουμε ξανά μετά από δύο χρόνια να έχουμε στα χέρια μας το νέο Batman: Arkham Origins, αυτή τη φορά χωρίς την συμμετοχή των δημιουργών της σειράς Rocksteady Studios. Για να εξηγήσω αυτά που είπα παραπάνω, πίστευα εξαρχής ότι θα ήταν μια κρίσιμη κυκλοφορία γιατί θα έδειχνε το εάν και με ποιον τρόπο θα κατάφερνε η Warner Bros. Games Montréal να παγιώσει την ποιότητα της σειράς και να μας χαρίσει ένα game που θα μπορούσε να ξεπεράσει τον -σχεδόν τέλειο- προηγούμενο εαυτό του.

Έχουμε δει franchises που κάπου βάλτωσαν λόγω επανάληψης και πιστεύω κανείς δεν θα ήθελε να συμβεί κάτι τέτοιο και με τον αγαπημένο μας Σκοτεινό Ιππότη. Έχοντας τσεκάρει λίγο καιρό πριν κάποια gameplay τρέιλερ του παιχνιδιού, ομολογώ ότι με είχε προβληματίσει λίγο το γεγονός ότι δεν είχα δει κάτι το τόσο διαφορετικό σε σχέση με το παρελθόν. Δυστυχώς, οι φόβοι μου επαληθεύτηκαν παίζοντας το ολοκληρωμένο πλέον game, αλλά για να μην δημιουργηθούν λάθος εντυπώσεις, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.



Ο Bruce και η κάπα του!

Το νέο Batman: Arkham Origins μας γυρίζει περίπου πέντε χρόνια πριν τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού. Ο μασκοφόρος ήρωάς μας είναι πιο νέος, η δράση του καλύπτεται ακόμη από ένα πέπλο μυστηρίου ενώ οι κοινή γνώμη τον θεωρεί κάτι μεταξύ υπερφυσικού τιμωρού, επικίνδυνου εγκληματία και απλά αστικού μύθου. Το παιχνίδι ξεκινάει όταν μια χιονισμένη παραμονή Χριστουγέννων ο Batman σπεύδει να σώσει τον Επιθεωρητή Loeb (ακόμα δεν έχει αναλάβει ως αρχηγός της αστυνομίας ο Gordon), ο οποίος κρατείται όμηρος από τον Black Mask στις εγκαταστάσεις των φυλακών Blackgate.

Ξεκινώντας λοιπόν την περιπέτειά σας και αφού αντιμετωπίσετε και τον Killer Croc στο πρώτο υποτυπώδες boss fight, μαθαίνετε ότι ο Black Mask σας έχει επικηρύξει για 50 εκατομμύρια δολάρια. Την "βρώμικη" αυτή δουλειά έχουν αναλάβει οκτώ από τους πιο επικίνδυνους και ψυχάκηδες δολοφόνους του Gotham City, μεταξύ αυτών γνωστοί και μη εξαιρετέοι τύποι όπως ο θηριώδης Bane, o θανάσιμος Deathstroke ή o πυρομανής Firefly. Κάπου εκεί καταλαβαίνετε πως η νύχτα θα είναι μεγάλη και ξεκινάτε έναν αγώνα ζωής και θανάτου στο πάντα Tim Burton-ικό, πάντα χριστουγεννιάτικο και πάντα σκοτεινό Παλιό Gotham (το κομμάτι της πόλης που θα μετατραπεί στο Arkham City) για να σώσετε τον ήρωά μας και τους αθώους πολίτες από την μανία του κάθε παρανοϊκού τρελάρα.

Από την DC στο PC

Ορισμένοι από τους κακούς της υπόθεσης δεν είναι αυτή τη φορά τόσο γνωστοί σε όσους δεν ασχολούνται διεξοδικά με τα κόμικς της DC, όπως πχ. η Shiva, η εναλλακτική Copperhead (στα εικονογραφημένα είναι άντρας) ή ακόμα και ο ίδιος ο Black Mask, όμως είναι ωραίο που γνωρίζουμε κάποιους νέους χαρακτήρες που μάλιστα "κολλάνε" στην πρώιμη αυτή εκδοχή του ανθρώπου-νυχτερίδα. Βέβαια δεν λείπουν και οι κράχτες όπως ο Penguin, o Enigma (o Riddler) ή ο Bane, καθώς στην υπόθεση μπλέκονται αρκετοί ακόμα γνωστοί ήρωες όπως γινόταν και στο Batman: Arkham City. Φυσικά, όπως λέει και ο λαός, δεν λείπει ο Μάης από την Σαρακοστή και έτσι το μεγάλο αντίπαλο δέος είναι και πάλι -για μαντέψτε- ο Joker, στην θεωρητικά πρώτη αναμέτρηση των δύο τους.

Το σενάριο ακολουθεί γενικά το στυλ και το ύφος της σειράς, με τον Batman να αντιμετωπίζει μια νυχτερινή έξαρση του εγκλήματος σε κάθε γωνιά της πόλης, όπου σαν άλλη Λερναία Ύδρα ξεπετάγεται μια νέα απειλή κάθε δευτερόλεπτο που περνάει. Ωστόσο, η ιστορία σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τις επικές διαστάσεις του Arkham City ούτε κλιμακώνεται με τον ίδιο τραγικό τρόπο.

Οι προθέσεις των προγραμματιστών να μας δείξουν την σταδιακή ωρίμανση του ήρωα και την δημιουργία της αρχετυπικής του κόντρας με τον Joker παραμένουν κάπως επιδερμικές στην προσέγγισή τους και εξαντλούνται σε μια μίνι ψυχανάλυση του γελαστού κλόουν και κάποιες πατρικές συμβουλές του Alfred. Γενικά το στόρι, αν και δεν θα σας χαλάσει σε καμιά περίπτωση και διαθέτει τις στιγμές του (όπως τα ηθικά διλλήματα που τίθενται στον Batman), δεν ξεπερνάει τον προκάτοχό του και στήνει απλά ένα τυπικό πλέον Arkham σκηνικό.

Άλλη μια νύχτα στο Gotham

Κι αν κάναμε τόση κουβέντα μέχρι τώρα χωρίς να περάσουμε στο ψητό, είναι γιατί σε όσους έχουν παίξει τα προηγούμενα δεν έχουμε να πούμε σχεδόν τίποτα! Η συνταγή του gameplay είναι με λίγα λόγια ίδια και απαράλλαχτη. Ο Batman τρέχει σαν τον Βέγγο στα διάφορα μέρη στο Gotham (ξανά σε open world λογική με μεγάλη ελευθερία κινήσεων) για να προλάβει να σώσει την κατάσταση. Ο ήρωάς μας είτε αιωρείται με την κάπα του σε στυλ νυχτερίδας είτε χρησιμοποιεί τον γάντζο του πάνω στα κτίρια, ενώ φέτος υπάρχει και η προσθήκη ενός fast travel συστήματος με την χρήση του Batwing, το οποίο ωστόσο δεν ελέγχετε οι ίδιοι (απολαμβάνετε απλά ένα cutscene που καλύπτει τον χρόνο loading).

Πέρα από την κύρια ιστορία υπάρχουν και οι διάφορες δευτερεύουσες αποστολές που παρουσιάζουν μια σχετική ποικιλία και είναι στην κρίση σας το αν θα ασχοληθείτε μαζί τους ή όχι. Τέτοιες είναι πχ. τα "Crime in Progress" όπου ακούτε κλήσεις της αστυνομίας για διάφορα συμβάντα και σπεύδετε να βοηθήστε, ή τα πιο ενδιαφέροντα "Most Wanted", όπου κυνηγάτε κακοποιούς εκτός της βασικής ιστορίας, όπως ο Anarky ή ο Enigma (ο κλασικός Riddler). Επίσης, για να κάνετε διαθέσιμα τα σημεία fast-travel στον χάρτη, θα πρέπει να ξεμπλοκάρετε κάποια radio towers. Τα side missions επεκτείνουν την διάρκεια ζωής του παιχνιδιού στο διπλάσιο σχεδόν, σας χαρίζουν xp ενώ σας δίνουν την δυνατότητα να εμβαθύνετε στο lore και να γνωρίσετε βαθύτερα κάποιους χαρακτήρες.

Το Batman: Arkham Origins ακολουθεί παραπάνω από ευλαβικά τα χνάρια των προκατόχων του, κάτι που σημαίνει ότι υπάρχουν ανέπαφοι όλοι οι γνωστοί μηχανισμοί του παιχνιδιού, αλλά και ότι οι καινοτομίες είναι τόσο ελάχιστες που σχεδόν λάμπουν διά της απουσίας τους. Η δημιουργία της Warner Bros. Games Montréal έχει τόσο παρόμοια αίσθηση με το Arkham City που νιώσαμε ότι συνεχίσαμε το saved game μας εκείνου του παιχνιδιού μετά από δύο χρόνια.

Ξύλο να φαν' κι οι νυχτερίδες

To 50% του gameplay αποτελείται από τις κλασικές melee μάχες που γνωρίζετε, οι οποίες για κάποιο λόγο στο Arkham Origins φαίνονται πιο πολλές από ποτέ. Τελικά όμως θα συνειδητοποιήσετε ότι ουσιαστικά το παιχνίδι περιλαμβάνει όσο ξυλίκι είχαν και τα προηγούμενα, απλώς τώρα δημιουργείται για πρώτη φορά μια υποψία "κούρασης" του συγκεκριμένου -εξαιρετικά διασκεδαστικού κατά τα άλλα- στησίματος δράσης. Γενικά οι περισσότερες αποστολές φαίνεται πως ακολουθούν ένα μοτίβο "βρες που πρέπει να πας - δείρε κόσμο - ολοκλήρωσε το objective - φύγε".

Για να περιγράψουμε επί τροχάδην το σύστημα μάχης, έχουμε και πάλι ένα κουμπί για επίθεση και ένα για counter και η κύρια μανούρα γίνεται ουσιαστικά με αυτά τα δύο. Χρησιμοποιώντας τα με σωστό timing χτίζετε τα combos σας με συνεχόμενη ροή χτυπημάτων τα οποία σας δίνουν την δυνατότητα να εκτελέσετε κάποιες ειδικές κινήσεις. Από εκεί και πέρα υπάρχει το Stun με το οποίο ζαλίζετε τους αντιπάλους χρησιμοποιώντας την κάπα σας, αλλά και οι διαφόρων ειδών αποφυγές με τη χρήση του κουμπιού και του μοχλού κατεύθυνσης. Όπως γνωρίζετε, μάχεστε πολυάριθμους εχθρούς κυμαινόμενης δυσκολίας με τον συνδυασμό όλων των παραπάνω κινήσεων.


Μπορείτε και πάλι να χρησιμοποιήσετε τα διάφορα gadgets σας μέσα στη μάχη με την χρήση των quick keys, όπως να πετάξετε Βatarangs ή να εξαπολύσετε το Batclaw και μάλιστα σε ορισμένα bosses η γρήγορη χρήση τους επιβάλλεται. Ένα νέο gadget που αποτελεί και την μεγαλύτερη καινοτομία του συστήματος μάχης δεν είναι άλλο από τα Shock Gloves, ένα ζευγάρι ηλεκτρικά γάντια που αποκτάτε σε κάποια φάση μέσα στο παιχνίδι.

Τα Shock Gloves φορτίζουν όσο βαράτε και όταν γεμίσουν πλήρως τα ενεργοποιείτε, αν θέλετε, για να ρίξετε μερικά ηλεκτρισμένα μπουνίδια! Το μαραφέτι αυτό είναι αρκετά δυνατό και θα σας λύσει τα χέρια στις μάχες σε προχωρημένο επίπεδο καθώς δεν θα μασάτε πλέον από ασπίδες ή stun batons, αν και αναρωτιέται κανείς γιατί ο Batman δεν είχε σκεφτεί κάτι τέτοιο εξαρχής.

Επανάληψη μητήρ πάσης μαθήσεως μας έλεγαν στο σχολείο και μάλλον η Warner Bros. Games Montréal πήρε πολύ στα σοβαρά την συμβουλή αυτή. Τουλάχιστον θα μάθουμε να παίζουμε Batman ακόμα καλύτερα!

Νinja survive

Tα γνωστά stealth σημεία είναι επίσης ίδιας λογικής. Εκεί στέκεστε σε κάποια ψηλά μέρη (πχ. κάποια gargoyles), έχετε την εποπτεία ενός ευρύτερου χώρου και ξεπαστρεύετε έναν-έναν τους οπλισμένους εχθρούς με στρατηγικό τρόπο. Οι κινήσεις είναι οι κλασικές όπως Drop Attacks όπου χτυπάτε σαν αρπακτικό από ψηλά, Glide Kicks όπου αιωρείστε και πέφτετε με κλοτσιά στους αντιπάλους σας ή τα Takedowns όπου πλησιάζετε από πίσω και χτυπάτε επαγγελματικά.

Φυσικά όλες αυτές τις κινήσεις έχετε την ελευθερία να τις χρησιμοποιήσετε σε κάθε σημείο του παιχνιδιού. Να σημειώσουμε πως επιστρέφει και το Dive Bomb, όπου προσγειώνεστε με πάταγο από ψηλά, ρίχνοντας κάτω τους τριγύρω εχθρούς. To gameplay είναι και εδώ το γνωστό, με τη διαφορά ότι μας φάνηκε πως το απόλυτο stealth είναι κάπως πιο δύσκολο καθώς οι εχθροί σας παίρνουν χαμπάρι πιο εύκολα.

Στοιχειώδες, αγαπητέ Άλφρεντ

Όμως ο Batman είναι και ο μεγαλύτερος Detective του κόσμου, όπως ίσως γνωρίζετε! Έτσι διαθέτει και φέτος τα Detective Vision και Enviromental Analysis με τα οποία συλλέγετε χρήσιμες πληροφορίες για το περιβάλλον. Βεβαίως μπορείτε με αυτά να δείτε όλους τους τριγύρω εχθρούς σε στυλ X-ray vision, να πληροφορηθείτε για την κατάστασή τους και για το αν οπλοφορούν ή όχι.

Το Arkham Origins, όπως και τα προηγούμενα, περιλαμβάνει διάφορα εγκλήματα που καλείστε να εξιχνιάσετε και μάλιστα εδώ το παιχνίδι είναι κάπως πιο προσεγμένο από τον προκάτοχό του, καθώς φαίνεται πως δόθηκε μεγαλύτερη βάση σε αυτόν τον τομέα. Ουσιαστικά έχουμε έναν πιο εντυπωσιακό Detective Mode μηχανισμό, όπου αν και δεν πράττετε πολλά πράγματα οι ίδιοι σας δίνεται η δυνατότητα να αναπαραστήσετε σταδιακά όλο το χρονικό ενός εγκλήματος.

Ειδικά η δεύτερη δολοφονία που ερευνάτε είναι πολύ έξυπνα στημένη και θα σας θυμίσει φιλμ νουάρ. Πέρα από αυτά υπάρχουν και πάλι γενικώς διάφοροι γρίφοι που ακολουθούν το ύφος της σειράς και οι βετεράνοι παίκτες δεν θα αντιμετωπίσουν καμία σοβαρή δυσκολία.

Βάλε τα ψιψιψίνια στα ψιψιψόνια

Τα gadgets ασφαλώς και αποτελούν σήμα κατατεθέν του Σκοτεινού Ιππότη και δεν θα μπορούσαν να λείπουν. Όλα τα γνωστά "καλούδια" είναι παρόντα και λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως τα Batarangs, το Batclaw, το Explosive Gel ή το Cryptographic Sequencer. Τα νέα εργαλεία που αποκτάει σταδιακά ο Batman είναι τα Shock Gloves που αναφέραμε νωρίτερα, το Concussion Detonator που κάνει stun για λίγα δευτερόλεπτα τους εχθρούς και το Remote Claw.

Το τελευταίο έχει πολλαπλές χρήσεις, καθώς με αυτό στοχεύετε δύο αντικείμενα ή δύο αντιπάλους ταυτόχρονα. Όταν το εξαπολύσετε, θα τραβήξει τους δύο στόχους τον έναν πάνω στον άλλο, είτε χτυπώντας με αυτόν τον τρόπο εχθρούς μεταξύ τους είτε αναγκάζοντάς τους να κοπανήσουν με αντικείμενα. Επίσης μπορεί να ενώσει με σκοινί δύο κατάλληλα σημεία, επιτρέποντάς σας να ισορροπήστε πάνω σε αυτό. Το Remote Claw γενικώς έχει την πλάκα του, ενώ ακροβατεί λίγο στα όρια του cheat στα stealth σημεία καθώς μπορείτε από μακριά να "κρεμάσετε" έναν εχθρό σε ένα gargoyle.

Πιο δυνατός, πιο γρήγορος, καλύτερος

Ανάλογα με τις επιδόσεις σας και την αποτελεσματικότητά σας στις μάχες κερδίζετε xp, κάνετε level up και αποκτάτε σταδιακά νέα skills. Έτσι σιγά-σιγά αποκτάτε πιο ισχυρό Armor, ξεκλειδώνετε ειδικές επιθέσεις, κερδίζετε διάφορα boosts, βελτιώνετε την αποτελεσματικότητα των gadgets σας κτλ. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες με upgrades, τα Close Combat, Invisible Predator και Auxiliary, με την επιλογή των ποιων ικανοτήτων προτιμάτε να εξελίξετε να παραμένει δική σας.

Η Α.Ι. των εχθρών είναι αυτή που έχετε συνηθίσει από τα παλιά. Η δυσκολία τους κυρίως προκύπτει από τον αριθμό τους καθώς σας επιτίθενται τις περισσότερες φορές μαζικά, αλλά ο Batman με σωστά ζυγιασμένες κινήσεις μπορεί να τους κάνει να δουν αστεράκια πολύ γρήγορα. Όχι ότι θα βγάλετε κάθε μάχη εύκολα, αλλά εάν πεθάνετε θα είναι κυρίως αποτέλεσμα της βαρεμάρας σας να είστε σε εγρήγορση. Να πούμε ότι υπάρχουν δύο νέα είδη εχθρών, ο Martial-Artist ο οποίος μπορεί να κάνει block, evade και counter τα χτυπήματά σας και είναι κάπως πιο ικανός (μέχρι να φάει τα πρώτα counter στην μάπα και αυτός!) και ο "Armored Enforcer του οποίου πρέπει να εξουδετερώσετε το armor πρώτα για να του κάνετε damage.

“Αφεντικό! O Batman!” 

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σημείο του παιχνιδιού είναι και πάλι τα boss fights. Οι σεκάνς αυτές είναι πολύ όμορφα στημένες, αποπνέουν μια ξεχωριστή αίσθηση, περιέχουν εντυπωσιακές χορογραφημένες σκηνές δράσης και πλάνα γεμάτα ένταση και κίνηση. Η Α.Ι. των bosses δεν είναι βέβαια κάτι το εκπληκτικό καθώς εκτός του ότι αντέχουν παραπάνω, έχουν έναν τρόπο επίθεσης με δυο τρεις παραλλαγές και θα πρέπει απλά να βρείτε το μοτίβο των κινήσεών τους για να τους καθαρίσετε. Βέβαια μέχρι να το πράξετε αυτό ετοιμαστείτε να πεθάνετε μερικές φορές (και αρκετές παραπάνω στον Deathstroke!), αλλά το αποτέλεσμα κρίνεται άκρως ικανοποιητικό, με μάχες που θα σας "μείνουν" και είναι ακριβώς όπως θα έπρεπε σε ένα game με πρωταγωνιστή τον Batman.

Να και ο Robin!

Μια (από τις ελάχιστες) μεγάλες καινοτομίες του Arkham Origins είναι η παρουσία για πρώτη φορά ενός multiplayer mode. Το συγκεκριμένο το επιμελήθηκε η Splash Damage, ονομάζεται Invisible Predator Online και αφορά οκτώ παίκτες. Σε κάθε match υπάρχουν τρεις παίκτες ως μέλη της συμμορίας του Joker, τρεις παίκτες ως μέλη της συμμορίας του Bane και δύο παίκτες με τυχαία επιλογή αναλαμβάνουν τους ρόλους του Batman και του Robin.

Τα μέλη της κάθε συμμορίας κερδίζουν εάν εξολοθρέψουν όλα τα μέλη της άλλης, ενώ οι δύο μασκοφόροι ήρωες πρέπει να εξουδετερώσουν όσους περισσότερους συμμορίτες μπορούν. Η ιδέα ομολογουμένως είναι πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα, αλλά δεν υλοποιείται τόσο καλά ώστε να μας κρατήσει το ενδιαφέρον για καιρό, κυρίως λόγω του μέτριου συστήματος μάχης, που θυμίζει δευτεροκλασάτο shooter. Πάντως είναι μια ευπρόσδεκτη προσθήκη, αν και δείχνει τελικά κάπως προχειροφτιαγμένη.

Να σημειώσουμε εδώ πως εκτός από το multiplayer υπάρχουν μερικά ακόμα έξτρα πραγματάκια να κάνετε στο παιχνίδι. Στο Challenge mode παίζετε είτε σαν Batman είτε σαν Deathstroke και καλείστε να ολοκληρώσετε κάποια tasks σε ορισμένα challenge maps. Ο Deathstroke έχει ανάλογες κινήσεις με τον Batman με μικρές παραλλαγές, πχ. το Detective Vision του λέγεται Tactical Vision, ενώ διαθέτει staff, σπαθί εκρηκτικά και όπλα. Επίσης, όταν ολοκληρώσετε το single-player για πρώτη φορά, ξεκλειδώνετε το New Game Plus, όπου σας δίνεται η επιλογή να παίξετε εκ νέου το παιχνίδι με όλα τα gadgets, skills και xp που έχετε κερδίσει, ενώ οι εχθροί είναι πιο ζόρικοι.

Τέλος, ολοκληρώνοντας και το New Game Plus, γίνεται διαθέσιμο το I Am the Night, το οποίο συστήνεται μόνο σε hardcore fans, καθώς να πούμε απλά πως αν πεθάνατε χάσατε! Όλα αυτά, άσχετα με το πόσο ενδιαφέροντα σας ακούγονται, αυξάνουν σίγουρα τον χρόνο ζωής του Batman: Arkham Origins, που μπορούμε να τον υπολογίζουμε για το κύριο story γύρω στις 12 ώρες. Βέβαια αυτό ισχύει αν βγάλετε μόνο τις κύριες αποστολές και χωρίς να χάσετε σε κανένα σημείο, οπότε αντιλαμβάνεστε πως συν τα αρκετά side missions πρακτικά ο χρόνος ενασχόλησης σας με το παιχνίδι είναι πολύ μεγαλύτερος.

White Christmas in Gotham

Στον τεχνικό τομέα έχουμε μια περίεργη κατάσταση. Η Warner Bros. Games Montréal χρησιμοποίησε ξανά την Unreal Engine 3, αν και μας δίνει την εντύπωση ότι απλά προσάρμοσε εκ νέου τον έτοιμο κόσμο του Arkham City. Ο οπτικός τομέας είναι εξαιρετικός, αλλά δεν δείχνει να έχει σημειώσει κάποια τρομερή πρόοδο από τον προ διετίας προκάτοχό του. Θα μου πείτε βέβαια πως μάλλον σε αυτήν την ποιότητα βρίσκονται περίπου τα όρια της τωρινής γενιάς κονσόλων και μάλλον θα έχετε δίκιο, καθώς στο PC η κατάσταση είναι κάπως καλύτερη.

Εκεί, με τις υψηλότερες αναλύσεις και την χρήση του PhysX έχουμε ένα πιο άρτιο αποτέλεσμα με σαφώς ανώτερα εφέ (εντυπωσιακά τα δυναμικά ίχνη στο χιόνι), ενώ λείπουν οι τραγικές πτώσεις στο frame rate και το screen tearing που παρατηρήσαμε στο PS3 όταν το μηχάνημα ζορίζεται, δηλαδή στα fast travel σημεία και καμιά φορά όταν ίπταται ο Batman πάνω από την πόλη. Βέβαια στο PC υπάρχουν ορισμένα άκρως ενοχλητικά bugs που λείπουν από την κονσόλα της Sony (όπως άλλωστε υπήρχαν και στο Arkham City αν θυμάστε), που σίγουρα μετά την κατακραυγή που ήδη υπάρχει στο διαδίκτυο θα διορθωθούν σύντομα με κάποιο patch.

Κάτι ακόμα που δεν κάνει την καλύτερη εντύπωση είναι πως ένα μεγάλο κομμάτι της πόλης είναι παρόμοιο με τον προκάτοχό του, ενώ στη μέση του χάρτη υπάρχει μια μεγάλη γέφυρα που αν δεν έχετε ξεκλειδώσει το fast travel θα πρέπει να την διασχίσετε πολλές φορές και θα σας κουράσει. Επίσης στο επίπεδο των δρόμων, αν και αυτή τη φορά έχουμε μια κανονική υποτίθεται πόλη και όχι μια τεράστια φυλακή όπως στο Arkham City, υπάρχει μια ανεξήγητη νέκρα, λες και δεν μένει ψυχή εκεί. Πέρα από όλα αυτά όμως, για να μην γκρινιάζουμε μόνο, δεν σημαίνει πως τα γραφικά του παιχνιδιού δεν είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Απλά επισημαίνουμε τα κακά, γιατί τα καλά τα ξέρετε.




Σαν σινεμά

Όσον αφορά τα του ήχου, εδώ έχουμε κάτι σταθερό και κάτι τελείως διαφορετικό. Αυτό που έχει μείνει σταθερό είναι η τρομερή ποιότητα του κινηματογραφικού soundtrack το οποίο είναι και πάλι άκρως ταιριαστό με τις περιπέτειες του Σκοτεινού Ιππότη και θα σας βάλει στο κλίμα. Παρόμοια επίσης είναι και τα εφέ, με τα μπουκέτα του Batman να μοιάζουν σαν να χτυπάνε σφυριά σε τοίχους!

Αυτό που είναι τελείως διαφορετικό είναι το cast των δύο βασικών χαρακτήρων. Ο Kevin Conroy, ο οποίος είναι ο ίδιος ο Batman μετά από τόσα χρόνια, δεν συμμετέχει στο Arkham Origins και την θέση του έχει πάρει ο Roger Craig Smith. Ο τελευταίος τα πάει εξαιρετικά να πούμε την αλήθεια και το μόνο του πρόβλημα είναι πως δεν είναι ο Kevin Conroy, αλλά δεν φταίει αυτός για αυτό! Τον Joker της μετά- Mark Hamill εποχής έχει αναλάβει ένα πιο γνωστό όνομα, ο Troy Baker (ο Booker DeWitt σαν να λέμε!) και αποδίδει και αυτός πολύ καλά έναν πιο ιδαίτερο ρόλο. Σε γενικές γραμμές όλα τα voice-overs κυμαίνονται στα υψηλά επίπεδα που μας έχει συνηθίσει η σειρά.

Συνεχίζουμε να αγαπάμε Batman

Φτάνοντας στον επίλογο νομίζω ότι η κατάσταση είναι ξεκάθαρη όσον αφορά το Batman: Arkham Origins. Η Warner Bros. Games Montréal "χώρεσε" χωρίς παραλείψεις όλα τα στοιχεία που αγαπήσαμε από τα προηγούμενα games στον νέο της τίτλο, αλλά δεν έδειξε τον απαραίτητο ζήλο ώστε να εξελίξει τη σειρά ή να ξεπεράσει τις δημιουργίες της Rocksteady Studios.

Τελικά μας παραδίδει το χειρότερο παιχνίδι με τον τίτλο Batman: Arkham που έχουμε δει ως τώρα, χωρίς να σημαίνει ότι πρόκειται για ένα κακό game ή ότι δεν θα συναρπάσει όσους αγάπησαν τα δύο πρώτα. Όμως η αίσθηση της επανάληψης αρχίζει και γίνεται αρκετά φανερή στη συνταγή. Μιας και μιλάμε για συνταγές, να το θέσω ως εξής: To Batman: Arkham Origins παραμένει ακόμα μια από τις αγαπημένες μας μακαρονάδες, αλλά η Warner Bros. Games Montréal μας τη σερβίρει μαγειρεμένη από χθες!

Θετικά:
- Διαθέτει ανέπαφα όλα τα καλά στοιχεία της σειράς
- Εξαιρετικά boss fights
- Πολλά side missions
- Τα νέα modes
- Κάποιοι νέοι χαρακτήρες που δεν βλέπουμε συχνά

Αρνητικά:
- Δεν προσδίδει τίποτα καινούργιο στη σειρά
- Μικρά σχεδιαστικά προβλήματα
- Τα νέα gadgets είναι λίγο overpowered
- Δεν αναπτύσσει ορισμένες πτυχές του σεναρίου όπως θα μπορούσε

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 8.5
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 8

Το τρίτο Batarang που πέταξε ο Batman πέτυχε…ξόφαλτσα τον στόχο του.

Γρηγόρης Βούλγαρης

[via]